Πρόεδρος Ομοσπονδίας Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος

Την θέση του Προέδρου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος κατέχει από τον Μάιο του 2017 ο Κωνσταντίνος Πολίτης.

Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) εκπροσωπεί την Ομοσπονδία σε όλες τις σχέσεις αυτής και αναφορές ενώπιον κάθε αρχής και κάθε φυσικού ή νομικού προσώπου, Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου, καθώς και ενώπιον όλων των δικαστηρίων κάθε βαθμού και δικαιοδοσίας. 

Συγκαλεί και διευθύνει τις συνεδριάσεις του Δ.Σ., κηρύσσει την έναρξη και την λήξη αυτών, υπογράφει με τον Γενικό Γραμματέα τα έγγραφά της Ομοσπονδίας και με τον Ταμία τα εντάλματα πληρωμών και γραμμάτια εισπράξεων. 

Έχει την ανώτατη εποπτεία της Ομοσπονδίας και ενεργεί οτιδήποτε επιβάλλει το συμφέρον αυτής. Κατά τη λήξη της θητείας λογοδοτεί ενώπιον της Γ.Σ. πάνω στα πεπραγμένα του Δ.Σ. 

Τον Πρόεδρο όταν απουσιάζει ή κωλύεται αναπληρώνει σε όλες τις αρμοδιότητες ο Α’ Αντιπρόεδρος και αυτόν όταν απουσιάζει ο Β΄ Αντιπρόεδρος.

Αγαστή συνεργασία με θεσμούς

Ένας μάχιμος πολίτης

Στον κοινωνικό του βίο είναι πρόσωπο έντονα πολιτικοποιημένο και δραστήριο στον χώρο της πολιτιστικής πολιτικής. Συμμετέχει σε διεθνή φόρα για την παράδοση και τον πολιτισμό, ενώ κατήλθε δύο φορές ως Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων.

Έχει βραβευτεί για την πολιτιστική του δραστηριότητα από διάφορους φορείς με κορυφαίο το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων που του απένειμε την υψηλή τιμητική διάκριση του “Σταυροφόρου του Παναγίου Τάφου”. Είναι έγγαμος με τη φιλόλογο Ελένη Σπυράκη και πατέρας ενός τέκνου.

Ομιλιες Προεδρου

6 Videos

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Κωνσταντίνος Πολίτης, γιος του Δημητρίου και της †Αθηνάς (Σγολόμβη) γεννήθηκε στο Αίγιο της Αχαΐας το 1974. Κατάγεται από το ορεινό χωριό Άγιος Βλάσιος Αιτωλοακαρνανίας, από οικογένεια μουσικών, την παράδοση της οποίας συνεχίζει ως Πρωτοψάλτης και Δάσκαλος της Βυζαντινής Μουσικής. Σπούδασε Μαθηματικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Μουσική (Ευρωπαϊκή και Βυζαντινή) στο Εθνικό Ωδείο.

Τα πρώτα μουσικά του βιώματα προήλθαν μέσα από το άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον, τον παππού του Κωνσταντίνο (παραδοσιακό βιολάρη και τραγουδιστή δημοτικών τραγουδιών) και τον θείο του Γεώργιο Πολίτη (ιεροψάλτη Αθηνών και καθηγητή), ώστε από ηλικία 6 ετών να αρχίσει μαθήματα πιάνου στο Πατραϊκό Ωδείο (παράρτημα Αιγίου). Λίγα χρόνια αργότερα, το 1985, η μετεγκατάσταση της οικογένειάς του στην πόλη του Αγρινίου, όπου συνέχισε τις σπουδές του στο τοπικό παράρτημα του Εθνικού Ωδείου (τάξη Γεωργίας Πετρίδη), οδήγησε τα βήματά του, μετά από θερμότατη παρότρυνση του συγχωριανού του, αειμνήστου Πρωτοψάλτη του Μητροπολιτικού Ναού Αγρινίου κυρ Λουκά Σκιαδά, στον περίφημο πρωτοψάλτη και παιδαγωγό Γεράσιμο Πρεβεζιάνο. Δίπλα του, στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλοακαρνανίας αλλά και στο ψαλτήρι του Αγίου Δημητρίου Αγρινίου, μαθήτευσε μέχρι το 1992 και εισήχθη, με τη χάρη του Θεού, στην σπουδή της ψαλτικής τέχνης και της βυζαντινής μουσικής.

Ο Γεράσιμος Πρεβεζιάνος, επί μια δεκαετία 1984-94, προσέφερε μεγάλο, από ποσοτική και ποιοτική πλευρά, έργο στην τοπική εκκλησία και την πόλη του Αγρινίου, καθοδηγώντας εκατοντάδες νέους και νέες στην ψαλτική τέχνη και δι’ αυτής στην πίστη και στη βίωση του αυθεντικού ορθοδόξου εκκλησιαστικού βιώματος. Ίσως γιαυτό η Παναγία, την οποία ιδιαιτέρως ευλαβείτο και συνέθεσε για τη Χάρη Της πλήθος τροπαρίων και ασμάτων (ψαλτοτράγουδων), τον κάλεσε πρόωρα κοντά της, στα σαράντα του χρόνια. «Ευάρεστος τω Θεώ γενόμενος ηγαπήθη και ζών μεταξύ αμαρτωλών μετετέθη. Ηρπάγη, μη κακία αλλάξη σύνεσιν αυτού, ή δόλος απατήση ψυχήν αυτού… Τελειωθείς εν ολίγω, επλήρωσε χρόνους μακρούς- αρεστή γαρ ην ή ψυχή αυτού…»

Το 1992 ανέλαβε επισήμως το πρώτο του Αναλόγιο, ως Πρωτοψάλτης στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ματαράγκας, της περιφέρειας Μακρυνείας. Το 1993, η εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο, οδήγησε τα βήματά του στην Αθήνα, όπου γνωρίστηκε με τον Λυκούργο Αγγελόπουλο, ενώ λίγους μήνες αργότερα διορίστηκε Λαμπαδάριος στον περιώνυμο και ιστορικό ιερό ναό Αγίου Νικολάου Πευκακίων. Εκεί είχε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή, δια του Πρωτοψάλτου, αειμνήστου Παναγιώτου Μαρούλη, με την αφρόκρεμα της ψαλτικής κοινότητας της Αθήνας, κυρίως όμως με τον ιστορικό Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ιεροψαλτών «Ρωμανός Μελωδός και Ιωάννης Δαμασκηνός» και ηγετικές προσωπικότητές του, όπως οι Απόστολος Βαλληνδράς, Διαμαντής Μαυραγάνης, Γεώργιος Σύρκας, Βασίλης Κατσιφής, Γεώργιος Κακουλίδης και πολλοί άλλοι.

Καταλυτική υπήρξε η γνωριμία του με τον Χρήστο Χατζηνικολάου, εξαιτίας του οποίου ανελίχθηκε σύντομα μέσα στην ιεραρχία του Συνδέσμου, εκλεγόμενος Γενικός του Γραμματέας, εν έτει 1999 (ο νεότερος ηλικιακά σε αυτό το αξίωμα από συστάσεως του Συνδέσμου). Η πανηγυρική εκλογή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, η οποία αναζωπύρωσε τους πόθους των παλαιών στελεχών του «Πανελληνίου» για δικαίωση και επίλυση του ιεροψαλτικού Λειτουργήματος, καθώς και η γενικότερη πολιτική και εκκλησιαστική κατάσταση που κινείται σε πιο «γρήγορους ρυθμούς» (Συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, απαλοιφή θρησκεύματος από τις ταυτότητες κ.λπ.), οδηγεί και την ψαλτική κοινότητα σε υπερένταση και δραστηριοποίηση.

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος αποδέχτηκε τις προκλήσεις και άνοιξε όλα τα ζητήματα, αναβιώνοντας όμως και αναμοχλεύοντας παλιές έχθρες και αναθεωρώντας την καθιερωμένη ανθρωπογεωγραφία της Ιεροψαλτικής κοινότητας. Έτσι, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος προέβαλαν επιτακτικά δύο μεγάλα ζητήματα: το Μουσικολογικό Ζήτημα και ο Κανονισμός Ιεροψαλτών.

Η ανάληψη της ηγεσίας της ΟΜΣΙΕ από τα στελέχη του Πανελληνίου Συνδέσμου, με επικεφαλής τον Χρήστο Χατζηνικολάου, φέρνει τον Κωνσταντίνο Πολίτη και στο επίκεντρο της Πανελλαδικής Συλλογικότητας, της ΟΜΣΙΕ. Η οργανωτική εμπλοκή του στην ιστορική, μεγάλη Συναυλία της πρωτοχρονιάς του 2000, για το Μιλένιουμ, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, την οποία παρακολούθησε σύμπασα η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος και πλήθος επισήμων και συμμετείχαν οι Χορωδίες των Σωματείων Αθήνας και Θεσσαλονίκης, τον έφεραν σε ιδιαίτερη επαφή με τον Χαρίλαο Ταλιαδώρο και κυρίως με τον αείμνηστο Τάσο Παραστατίδη.

Επίσης, η ενεργή συμμετοχή του στις πολυετείς και επίπονες εργασίες για την εκπόνηση του Κανονισμού Ιεροψαλτών αποτέλεσαν «μεγάλο σχολείο» κατανόησης σε βάθος του Ιεροψαλτικού Ζητήματος, καθιστώντας τον έναν από τους λίγους συναδέλφους που παρακολούθησαν τόσο στενά τις εξελίξεις και για τόσα χρόνια.

Μετά την ψήφιση του Κανονισμού Ιεροψαλτών, ο Κωνσταντίνος Πολίτης αποσύρθηκε από την ενεργό συλλογική δράση. Το 2006 ίδρυσε την Αστική Μή Κερδοσκοπική Εταιρεία “ΕΥΤΕΡΠΗ” που δραστηριοποιείται στον τομέα της μελέτης, διάσωσης και προβολής της Ελληνικής Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Το 2012 επανεξελέγη στη θέση του Γενικού Γραμματέα, δίπλα στον Ιατρό και σημαντικό οραματιστή της Ιεροψαλτικής Κοινότητας, Πρόεδρο της ΟΜΣΙΕ Γεώργιο Ναούμ. Νέα ζητήματα και προκλήσεις εμφανίζονται με επίκεντρο την ανάληψη της μεγάλης πρωτοβουλίας για την αναγνώριση της Ψαλτικής ως Στοιχείου Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Η πρώτη επιστολή τους προς τον τότε Υπουργό Πολιτισμού κ. Κωνσταντίνο Τζαβάρα άνοιξε το θέμα της αναγνώρισης της βυζαντινής μουσικής βάσει της Διεθνούς Σύμβασης Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO (2003), ώστε με την συνδρομή του Καθηγητή, Άρχοντος Πρωτοψάλτου κ. Αντωνίου Αλυγιζάκη, η πρώτη επιτυχία να συντελεστεί με την Εγγραφή της Βυζαντινής Μουσικής στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και να αλλάξει έτσι την ψυχολογική κατάσταση της κοινότητας, ανοίγοντας νέους δρόμους. Η παράλληλη συνεργασία των δύο ανδρών στον Μουσικό Οργανισμό ΤΕΤΤΙΞ αποτέλεσε συμβολή στην προώθηση κοινής οπτικής της ψαλτικής με την λόγια οργανική έκφραση.

Το 2017, ο Κωνσταντίνος Πολίτης ανέλαβε την προεδρία της Ομοσπονδίας, η οποία ουσιαστικά σηματοδοτεί τη μετάβαση της ιστορικής συλλογικότητας της Ιεροψαλτικής Κοινότητας στην νέα εποχή. Επικεφαλής ενός Διοικητικού Συμβουλίου, αποτελούμενου από νέους δυναμικούς αλλά και έμπειρους πρωτοψάλτες και δασκάλους, σφυρηλατεί μια ευρεία ομάδα Ιεροψαλτών και Δασκάλων από ολόκληρη την Ελλάδα. Με το Φεστιβάλ «ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ», που πραγματοποιήθηκε από 1η έως 5 Νοεμβρίου 2017, στο Θέατρο Πολιτών, στο Περιστέρι Αττικής, ετέθησαν οι βάσεις για την διεθνή αναγνώριση της βυζαντινής μουσικής από την UNESCO, η οποία πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβρη του 2019.

Η στενή συνεργασία με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ έφερε σημαντικούς καρπούς, πρωτόγνωρους για την Ομοσπονδία και την Κοινότητα. Η υπογραφή των Μνημονίων Συνεργασίας με το Ίδρυμα Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής αλλά και με το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμόρφωσης οδήγησαν στην εκπόνηση των δύο πρώτων «πιστοποιημένων» προγραμμάτων Δια Βίου Μάθησης για την Βυζαντινή Μουσική και στην ίδρυση του Προπτυχιακού Προγράμματος «Βυζαντινής Μουσικής – Ψαλτικής Τέχνης» από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Παράλληλα, η συνεργασία με την ιστορική Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και τον πολυσέβαστο Γέροντα ΕΦΡΑΙΜ συντελεί στην ραγδαία ανάπτυξη των ψηφιακών δικτύων και εργαλείων της της Ομοσπονδίας και της Κοινότητας, στα οποία πλέον μπορούν να συμμετέχουν και να αλληλεπιδρούν, ισότιμα και διαδραστικά, εκατοντάδες συναδέλφων και φίλων της βυζαντινής μουσικής από ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και την Οικουμενική Ελληνική Ομογένεια.

Ο Κωνσταντίνος Πολίτης είναι ένας μάχιμος δάσκαλος της Ψαλτικής. Από το 2002 έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα και παλαιότερα ωδεία (Ωδείο Αθηνών, Εθνικό Ωδείο, Ίδρυμα Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, κ.ά.). Συμμετέχει τακτικά σε συναυλίες και ηχογραφήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.