Ο Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος, οφικιάλιος Άρχων Πρωτοψάλτης της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως υπήρξε ονομαστός και καλλίφωνος Πρωτοψάλτης, Μουσικοδιδάσκαλος και Χοράρχης, από τους διαπρεπέστερους της νεότερης εποχής. Γεννήθηκε στην Τραπεζούντα το 1920 και από μικρός γαλουχήθηκε με τα νάματα της ιερής ψαλμωδίας κοντά στον Πατέρα του Θεόδωρο που υπήρξε μαθητής του Τριαντάφυλλου Γεωργιάδη και του Σωκράτη Παπαδόπουλου.

Πτυχιούχος του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και Διπλωματούχος του Ελληνικού Ωδείου Αθηνών επί Καθηγεσίας του περίφημου Θεοδώρου Χατζηθεοδώρου. Ιδρυτικό μέλος του φροντιστηρίου Β.Μ. “Άγιος Δημήτριος”, μαζί με τους Α. Ευθυμιάδη, Αθ. Καραμάνη και Χαρίλαο Ταλιαδώρο, δίδαξε για πολλά χρόνια σ’ αυτό και εργάστηκε με ζήλο και αυταπάρνηση για τη Β. Μουσική.

Καλλίφωνος και εντυπωσιακά υψίφωνος με χαρακτηριστικά σοβαρό και μεγαλοπρεπές βυζαντινό ύφος, έψαλε σε πολλούς Ι. Ναούς (Νέα Παναγία Θεσ/κης, Μητροπολιτικό ναό Κοζάνης, Αγ. Γρηγόριο Παλαμά) με τελευταίο τον περικαλλή Ιερό Ναό του Πολιούχου της Θεσσαλονίκης, Αγίου Δημητρίου, όπου άφησε μοναδικό και ανεξίτηλο αποτύπωμα με τις ερμηνείες του, τόσο ως μονοφωνάρης όσο και ως Χοράρχης του Βυζαντινού χορού που σύστησε, μέχρι την ημέρα του θανάτου του.

Διακρίθηκε ιδιαίτερα και ως Χοράρχης, έχοντας στο ενεργητικό του υποδειγματικές διευθύνσεις σε συναυλίες τόσο με τον πολυμελή Βυζαντινό χορό του Σωματείου Ιεροψαλτών Θεσσαλονίκης «Ιωάννης Δαμασκηνός» όσο και με το Χορό της ΟΜ.Σ.Ι.Ε.  

Άριστος μελοποιός εξέδωσε πεντάτομο Μουσικό έργο (Τριώδιο, Πεντηκοστάριο, Θ. Λειτουργία, Μ. Εβδομάδα και Όρθρος). Δίδαξε την ψαλτική τέχνη σε πλήθος, μαθητών, είτε κατ’ ιδίαν, είτε σε Ωδεία και σχολές, πολλοί από τους διηκόνησαν στην πορεία ως καταξιωμένοι Πρωτοψάλτες και Λαμπαδάριοι σε όλη την Ελλάδα.

Σπουδαίος άνθρωπος με εξαίρετο ήθος και αρετή, εργατικός και ακούραστος λειτουργός, πρόσφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες του και στον συνδικαλιστικό τομέα. Πέρα από το Σωματείο Ιεροψαλτών Θεσ/κης, ως Πρόεδρος της ΟΜ.Σ.Ι.Ε. άφησε σημαντικό και αξιόλογο έργο.

Για την όλη προσφορά του στην ψαλτική τέχνη τιμήθηκε με πολλά μετάλλια και διπλώματα, από Μητροπόλεις, Συλλόγους και Πολιτιστικούς φορείς, ενώ το 1975 υπήρξε ο πρώτος που τιμήθηκε και από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κων/πόλεως με το οφφίκιο του «Αρχοντα Πρωτοψάλτη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως».

Πέθανε στις 24 Σεπτεμβρίου 1988.