Ο «λέων» της ψαλτικής Χαρίλαος Ταλιαδώρος οφικιάλιος Άρχων Πρωτοψάλτης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως” γεννήθηκε το 1926 στη Θεσσαλονίκη, ενώ ήλκε την καταγωγή του από την Κόνιτσα της Ηπείρου. Ως Πτυχιούχος Νομικών και Οικονομικών Επιστημών εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος στον Δήμο Θεσσαλονίκης, όπου ανελίχθηκε σε υψηλές διευθυντικές θέσεις.
Καλλιφωνότατος, διακρίθηκε από την παιδική του ηλικία, καθώς διετέλη Μαθητής του πρωτοψάλτη Χριστόφορου Κουτσουράδη και υπήρξε απόφοιτος της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής του Εθνικού Ωδείου Αθηνών. Καθοριστική, για την ψαλτική του εξέλιξη, υπήρξε η συνάντησή του στη Θεσσαλονίκη (1945) με τον Άρχοντα πρωτοψάλτη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Κωνσταντίνο Πρίγγο, από τον οποίο μυήθηκε στην Πατριαρχική Παράδοση της οποίας αποτέλεσε δοκιμότατος συνεχιστής.
Υπηρέτησε, από νεαρή ηλικία, σε γνωστούς ναούς της Θεσσαλονίκης: Αγ. Θεράποντα Κάτω Τούμπας (1942-1944), Αγ. Φανουρίου και Τιμίου Προδρόμου (1944-1952) ενώ ανεξίτηλο υπήρξε το αποτύπωμά του στον Καθεδρικό Ναό της του Θεού Σοφίας όπου υπηρέτησε περίπου εβδομήντα χρόνια, (από το 1952 έως το 2020). Ιδρυτικό μέλος του φροντιστηρίου Β.Μ. “Άγιος Δημήτριος”, μαζί με τους Α. Ευθυμιάδη, Αθ. Καραμάνη και Χρύσανθο Θεοδοσόπουλο, δίδαξε για πολλά χρόνια σ’ αυτό και εργάστηκε με ζήλο και αυταπάρνηση για τη Β. Μουσική. Δίδαξε τη Βυζαντινή Μουσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1964-1967), στο Μακεδονικό Ωδείο και στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης. Από τους πιο γνωστούς, και πιο δραστικούς, σύγχρονους ψάλτες του Ελλαδικού χώρου (με πλουσιότατη ψαλτική δράση στο Εσωτερικό και Εξωτερικό).
Ιδιαίτερα χαρακτηριστική παρουσιάζεται η σύγχρονη συνθετική – εκδοτική του δραστηριότητα. Τα σπουδαιότερα από τα έργα του που εκδόθηκαν είναι: το “Πρότυπον Αναστασιματάριον” (Θεσ/κη 1976, 2η έκδοση “βελτιωμένη”, Θεσ/κη 2001) η “Επίτομος Λειτουργία” (Θεσ/κη 1972, 5η έκδοση 2003 “βελτιωμένη μετά προσθήκης νέων μαθημάτων”, Θεσ/κη 2003) το “Νέο Ειρμολόγιο Καταβασιών του όλου Ενιαυτού Αργό και Σύντομο” (Θεσ/κη 1994) το “Τριώδιον περιέχον Δοξαστικά και Ιδιόμελα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής” (Θεσ/κη 2000) “Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάς” (Θεσ/κη 1998) “O Ακάθιστος Ύμνος” (Θεσ/κη, 3η έκδοση “βελτιωμένη”, Θεσ/κη 2004). Πλουσιότατη παρουσιάζεται επίσης και η δισκογραφική του δραστηριότητα, με Δίσκους (Μ. Εβδομάδας, Θ. Λειτουργίας, Μέλη Αναστάσιμα), Κασέτες (Δωδεκαημέρου, Πάσχα, Τριωδίου, Πεντηκοσταρίου, Ύμνοι Θεοτόκου, Θεοτόκε Παρθένε Μπερεκέτη, κ.ά.) και συγχρόνως ψηφιακούς (CD) (Δωδεκαημέρου, Μ. Εβδομάδας, Παρακλητικού Κανόνα, Παναγίας Σουμελιώτισσας, Εσπερινού και Θ. Λειτουργίας Μεταμορφώσεως, Νεκρωσίμου Ακολουθίας, Ορατόριο Αποκάλυψης Ιωάννου, κ.ά.). Ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ερμηνείες του σε Καλοφωνικούς Ειρμούς του Πέτρου Μπερεκέτη και Δανιήλ πρωτοψάλτου (στη σειρά “Μνημεία Εκκλησιαστικής Μουσικής” του Μανόλη Χατζηγιακουμή).
O Χαρίλαος Ταλιαδώρος τόσο από τη θέση του Προέδρου της ΟΜΣΙΕ όσο και «επί τω αναλογίω» υπήρξε αναμφίβολα ένας από τους ηγέτες της ψαλτικής του 20ου αιώνα, και με την μοναδική ιδιοπρόσωπη ερμηνευτική δεινότητα και την αναμφισβήτητη επιδραστικότητά του σφυρηλάτησε την σύγχρονη ψαλτική κοινότητα.
