Ο Γεώργιος Νικ. Ορδουλίδης, γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1953, στην Επισκοπή Νάουσας του Νομού Ημαθίας.
Είναι το τελευταίο από τα εννέα παιδιά της οικογενείας του και είναι παντρεμένος με την κ. Μελπομένη Κεραμίδου-Ορδουλίδου, Νηπιαγωγό, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Νίκο (διδάκτωρ Μουσικολογίας και Επιστημονικός Συνεργάτης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) και την Ελένη εκπαιδευτικό.
Από τα πρώτα παιδικά του χρόνια, χάρις στο ζεστό και θρησκευτικό οικογενειακό του περιβάλλον, ανέπτυξε μεγάλο σεβασμό και αγάπη προς την εκκλησία.
Η αφορμή της Ιεροψαλτικής σταδιοδρομίας του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον αείμνηστο και εξαίρετο Διδάσκαλό του Σταύρο Γουργουλιάτο καθώς και στον πνευματικό του πατέρα τον μακαριστό Μητροπολίτη Σταυροπηγίου κυρό Αλέξανδρο Καλπακίδη.
Πρώτος δάσκαλός του στην εκμάθηση της βυζαντινής μουσικής, ήταν ο αδερφός του Δημήτριος, καθηγητής Θεολόγος.
Στη συνέχεια ευτύχησε να συμπληρώσει τη μουσική του παιδεία στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης από το έτος 1971 μέχρι το 1973 παρακολουθώντας μαθήματα από τους: Νέστορα Παπαλεξίου, Ζαχαρία Πασχαλίδη, Θρασύβουλο Παπανικολάου, Αθανάσιο Καραμάνη, Αβραάμ Ευθυμιάδη, Αθανάσιο Παναγιωτίδη, Χαρίλαο Ταλιαδόρο και τον Χρύσανθο Θεοδοσόπουλο, απ’ όπου απεφοίτησε με άριστα, παίρνοντας παράλληλα και πρώτο βραβείο.
Κατά την παραμονή του στη Θεσσαλονίκη συνέψαλε σαν Δομέστικος στον Ιερό Ναό της Παναγίας Δεξιάς κοντά στον πρωτοψάλτη Νέστορα Παπαλεξίου και στο Μητροπολιτικό Ναό Θεσσαλονίκης κοντά στον Άρχοντα πρωτοψάλτη Αθανάσιο Καραμάνη.
Μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Μουσικής, όπου παράλληλα σπούδασε και έλαβε πτυχίο οδοντοτεχνίτη, τον Οκτώβριο του 1973 κατατάχτηκε στις τάξεις του Στρατού.
Κατά τη διάρκεια της Στρατιωτικής του θητείας οργάνωσε διάφορες χορωδίες, τόσο με εκκλησιαστικούς ύμνους όσο και με δημοτικά τραγούδια.
Το πιο ευχάριστο γεγονός κατά τη στρατιωτική του θητεία, ήταν η γνωριμία του με τον πρωτοψάλτη και μουσικολόγο Θεόδωρο Ακρίδα, άριστο μουσικό και ψάλτη, ο οποίος τον μύησε στο ύφος και στον εκφραστικό τρόπο του Α.Π.Μ.Χ.Ε. Θρασύβουλου Στανίτσα.
Απολύθηκε από το στρατό το Φεβρουάριο του 1976.
Τον Ιούνιο του 1977 παίρνει το πτυχίο Βυζαντινής Μουσικής με άριστα από το Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης όπου φοίτησε κοντά στον καθηγητή Δημήτριο Σουρλατζή.
Παράλληλα, έλαβε το πτυχίο του λογιστή από τη Δημόσια Σχολή Λογιστών.
Τον Οκτώβριο του 1976 προσλαμβάνεται ως Λαμπαδάριος στον Ιερό Ναό Αγίου Μηνά Νάουσας, όπου ίδρυσε και τμήμα Βυζαντινής Μουσικής.
Το Μάρτιο του 1978, μετά από εξετάσεις προσλαμβάνεται ως διοικητικός υπάλληλος στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάουσας, όπου εργάστηκε μέχρι το έτος 2003 απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε.
Τον Ιούνιο του 1979 αναλαμβάνει πρωτοψάλτης στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Νάουσας, όπου ψάλλει μέχρι σήμερα.
Από το 1980 διδάσκει ως καθηγητής στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας και Ναούσης.
Το 1983 έλαβε το δίπλωμα μουσικοδιδασκάλου με άριστα από το Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.
Το έτος 1986 ίδρυσε ανεγνωρισμένη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής στο Δημοτικό Ωδείο Νάουσας όπου δίδαξε μέχρι το 2008.
Παράλληλα, ίδρυσε μεικτή χορωδία με την Εύξεινο Λέσχη Νάουσας, καταγράφοντας τα τραγούδια του Πόντου σε Βυζαντινή σημειογραφία.
Από το 1999 όταν η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας και Ναούσης αναγνωρίστηκε από το κράτος, ανέλαβε ως διευθυντής όπου υπηρετεί μέχρι και σήμερα.
Το έτος 2014 συνέβαλε στην ίδρυση του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, με έδρα την Νάουσα, όπου και τελεί χρέη διευθυντή μέχρι και σήμερα.
Στην πορεία όλων των χρόνων, οργάνωσε με τους μαθητές της Σχολής καθώς και με το Σύλλογο Ιεροψαλτών, όπου για πολλά χρόνια είναι πρόεδρος, χορωδία παρουσιάζοντας εκκλησιαστικούς ύμνους και δημοτικά τραγούδια σε διάφορες εκδηλώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως καθώς και σε άλλες πόλεις της πατρίδας μας.
Έγραψε συνοπτικό έργο, με μαθήματα θεωρίας, ιστορίας, τυπικού και υμνολογίας, κατάλληλο για τους μαθητές των Σχολών Βυζαντινής Μουσικής.
Τιμήθηκε για την προσφορά του στην Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική καθώς στην παραδοσιακή μας μουσική από το Δήμο Ηρωικής Πόλεως Ναούσης, από το ίδρυμα Παναγία Σουμελά, από το ίδρυμα Άγιο Γεώργιο Περιστερεώτα, από το Δήμο Θεσσαλονίκης, από την ανωτάτη Εκκλησιαστική Σχολή Θεσσαλονίκης, από την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, από την ελληνική εταιρεία διάσωσης-προβολής και διάδοσης της βυζαντινής και παραδοσιακής ελληνικής μουσικής Μεσολογγίου, από την Ιερά Μητρόπολη Βεροίας με το χρυσό μετάλλιο του Αποστόλου Παύλου και τέλος στις 26 Δεκεμβρίου του 2012 τιμήθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο μετά από εισήγηση του Μητροπολίτη Βεροίας και Ναούσης κ. Παντελεήμονα, με το οφίκιο του Άρχοντος Μαΐστορος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.
