Εντιμολογιώτατε κ. συνάδελφε,
Φίλτατε Γιώργο,
Δια της παρούσης επιστολής μου εκφράζω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την περικόσμησή σου με το λίαν τιμητικό οφφίκιο του Άρχοντος Πρωτομαΐστορος της του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, από το χέρι του σεπτού Προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος, Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ.
Ιδιαίτερα στην εποχή μας, που συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές και παρατηρούμε
καθημερινά να βεβηλώνονται συστηματικά οι αξίες του γένους και της πίστεώς μας,
σύμπασα η ψαλτική κοινότητα και η Ομοσπονδία μας, εναποθέτουμε την ελπίδα μας στην Υπέρμαχο Στρατηγό μας Κυρία Θεοτόκο, δίπλα στο σεπτό πρόσωπο του Παναγιωτάτου
Οικουμενικού Πατριάρχου, κυρίου ημών Κυρίου ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ και την μαρτυρική Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία. Έτσι, χαιρόμαστε για την τιμητική σου διάκριση, καθώς στο πρόσωπό σου τιμάται το ιεροψαλτικό λειτούργημα.
Με την ευκαιρία αυτής της επιστολή μου, θεωρώ παράλληλα υποχρέωσή μου να σου
μεταφέρω και κάποιες σκέψεις μου για το θεσμό των οφφικίων και τον γένει ρόλο που
διαδραματίζουν, κατά τα τελευταία χρόνια, στην εκκλησία και ιδιαίτερα την τοπική Εκκλησία της Ελλάδος.
Τα οφφίκια ιστορικά αποδίδονταν αποκλειστικά σε στελέχη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, για να σηματοδοτήσουν συγκεκριμένα διακονήματα και να θεσπίσουν το γενικό πλαίσιο άσκησής τους. Από τη δεκαετία του ’70 άρχισαν να δίνονται – σπανίως αρχικά, επί μακαριστού Πατριάρχου κυρού Δημητρίου – και εκτός ΜτΧΕ σε ηλικιωμένους και «φτασμένους» ψάλτες και διδασκάλους της ψαλτικής, όχι ως εφαλτήριο για τις μελλοντικές τους επιδιώξεις αλλά ως Πατριαρχική ευαρέσκεια για το σημαντικό τους έργο. Τα τελευταία χρόνια, εξ αιτίας της αφειδώλευτης αγάπης και του αδιάπτωτου ενδιαφέροντος του σεπτού Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, ο αριθμός των οφφικίων αυξήθηκε κατακόρυφα, καθώς και η πολυειδία τους ενώ πλέον αποδίδονται και ανεξάρτητα από την ηλικία ή το έργο του τιμωμένου.
Μεμονωμένα περιστατικά συμπεριφορών οφφικιάλων, οι οποίοι –εκουσίως ή ακουσίως–
αδικούν συναδέλφους, καθώς εγείρουν ή και παθητικά αποδέχονται να προηγούνται και να προΐστανται των ιερών αναλογίων καθώς και περιπτώσεις όπου τα οφφίκια επιδεικνύονται ως δήθεν τυπικό προσόν εξέλιξης ή διορισμού, είμαστε υποχρεωμένοι να τα καταγγέλλουμε και να εγείρουμε την αντίθεσή μας. Τα οφφίκια είναι σπουδαία και λίαν τιμητικά για τους κατόχους τους αλλά δεν αποτελούν τυπικό προσόν, καθώς σε αντίθετη περίπτωση πιθανή επίκλησή τους, είτε από ιερούς ναούς είτε από υποψηφίους, αποτελεί κατάφορη παραβίαση του Κανονισμού Ιεροψαλτών 176/2006. «Άρχοντες» δεν μας κάνουν τα οφφίκια αλλά το σεμνοπρεπές και παραδοσιακό ψάλσιμό μας, η ευγένειά μας και κυρίως ο σεβασμός μας για τους συναδέλφους μας.
Είμαι βέβαιος ότι εσύ θα τιμήσεις το οφφίκιό σου έργω και λόγω, κυρίως με τον
προσήκοντα σεβασμό προς την κοινότητα και το θεσμικό πλαίσιο του ιεροψαλτικού λειτουργήματος. Τέλος, περιμένουμε από εσένα, με την αναγνώριση και το κύρος που σου προσφέρει πλέον το οφφίκιο, να σταθείς αλληλέγγυος με όλους τους συναδέλφους οι οποίοι -δυστυχώς – τα τελευταία χρόνια βιώνουν μια πρωτοφανή υποβάθμιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Καλή δύναμη και Καλή Ανάσταση!
Με θερμούς συναδελφικούς χαιρετισμούς,
Κωνσταντίνος Πολίτης
Συγχαρητήρια επιστολή Προέδρου ΟΜΣΙΕ
Διαβάστε τη σχετική επιστολή σε μορφή PDF.
